I.
Sana olan sevdam
öylesineydi
senin sen olman
benim ben kalmam
Seni sevmeme yeter de artar
bir bahaneydi...
Seni sevmek;
Ahmet Kaya dinlemek gibi bir şeydi
Çünkü bana yapılanların
çünkü yapamadıklarımın
azımsanmayacak kadarı;
O sesin
yağmurlu bir sabah
beyaz bir yıldırım gibi
kükreyip gidişindeydi...
Yani bir çiçek nasıl patlarsa
kokularıyle
baharın irem nefesine
seni sevmek işte öyleydi...
II.
Şimdi yarıda bırakılmış
bir bardak kaçak çay gibi
bir bombardıman sonrası
gömülmelerine fırsat kalmamış
çocuk cesetlerini örten
ışığı ağlamaklı bir ay gibi
suç ortağı ediliyorum
bütün faili belli cinayetlerin...
III.
Artık yitik bir ismin sahibiydim
adını anmadıkları
yüzüne bakmadıkları
merhaba demedikleriydim
ümmiydim
hiç bir şeyden anlamayan biriydim...
IV.
Dört büyük kitaptan suhuflara
üç hecede inleyen
üstü karalanmış bir kadim isimdim
bazen toplatma kararı verilen
bir dergide
bazen bandrol verilmeyen
yine de"el altından"kapışılan
bir yasak ozanın sesiydim...
Yani insanı insan olmaya çağıran
yüzyirmidörtbin peygamberin
mübarek ayak izleriydim...
V.
Ninova'dan Kabil'e
Hiroşima'dan Havana'ya
tozaran toprak yollar
köpüren ak dalgalar
savrulan tüm rüzgarlar boyu
bir onur savaşının
varolma mücadelesiydim
onurun bir kez daha silkinişi
namusun bir daha diretmesiydim...
VI.
Şimdi içimdeki çığlıkları
hiç bir Allah'ın kuluna
duyuramıyorum
Her ne yapıyor olursam olayım
yaptığım batsın!
unutamıyor
uyuyamıyorum...
*
Bilâl Mardin
