Sen varken her şeyim vardı
yine bir gömlek alabilecek kadar bile param yoktu cebimde,ama zaten bir gömlek almak gibi bir hayâl kurmuyordum...İlk fırsatta sana bir toka ya da yeterse;(ucuzundan da olsa)bir eşarp almak için biriktiriyordum harçlıklarımı...
yine bir gömlek alabilecek kadar bile param yoktu cebimde,ama zaten bir gömlek almak gibi bir hayâl kurmuyordum...İlk fırsatta sana bir toka ya da yeterse;(ucuzundan da olsa)bir eşarp almak için biriktiriyordum harçlıklarımı...
Sen varken her şeyim vardı yine ayakkabılarımın eskidiklerini ilk yaz sonu yağmurlarıyla-ayaklarımın ıslanışından-anlardım,ama dert etmezdim,çünkü nasılsa bir ayakkabım olacaktı,ama seni her sudan dönüşünde,omzunda boyun kadar su dolu bidonla beklediğim ve köşeden göründüğünde ürperip titreyerek doğrulduğum o akşam vakitleri bir daha hiç olmayacaktı...
Sen varken her şeyim vardı
yine saatlerce başım kitaplara gömülür,kendimi satırların arasında bir öykünün hüznüne kaptırırdım,her yeni bir kitaba başlarken,"bu biterse bir tane daha bulabilirmiyim"kaygısı beni sarardı...Neyse ki namı kitaplara sığmaz dostlar vardı,ve adını verdiğim bir sonraki kitabı ne yapar eder,bir yerlerden bulurlardı...
Sen varken her şeyim vardı
durup dururken koşmaya başlardık sokaklarda,eve vardığımızda da bir tas suyu kapmak için sabırsızlıkla sıra beklerdik,hiç yoktan gülerdik katıla devrile,yine sokaklar tank paletlerince metal dişlerle deşiliyordu ama o dişler çocukluğumuza işlemiyordu...
Sen varken her şeyim vardı
halojen ışıklı bir masam ve dolma kalemim yoktu ama gaz lambasının loşluğunda,Bir militan ciddiyetiyle;küçük elimi siper ederek sana dair acemi ve sonraları komik bile gelen şeyler yazardım...
Sen varken her şeyim vardı
bir çocuğun güç bela biriktirdiği misketlerini bilinmeyen bir yerlerde saklaması gibi ceplerimde sana dair buruşuk nüshalar saklardım.Seni yalnızlığımın hükmünce,göğüs kafesimde sevdaya hükümlü bir müebbet mahkum sayardım.Bu yüzden çocuksu isyan ve itirazlarına aldırmadan seni kalbimin en derin dehlizlerine koyardım.İster yerle gök birbirine karışsın,ister denizler kuruyup buharlaşsın,bir yerlere çıkıp gitmeni ilelebet yasaklardım...
Sen varken her şeyim vardı
ve sanırım varolup yaşadığımı duyumsadığım zaman senin var olduğun zaman kadardı...
Bilâl Mardin
