Yaraya merhem olan yok elim böğrümde susarım
sessizlikten yalnızlığa ağlar göz yaşım kusarım
kimi ölmüş kimi yanmış kimi sürgünde dostlarım
kendileri olmadıkça yerleri dolmaz onların...
*
*
Kiminin ölüm haberi dilden dile geldi bana
kimi zindanda sürgünde uğrar ömürlük talana
bu düzen dünyaya benzer dönüp duruşu yalana
acı ve kederden gayrı kalmaz geride kalana...
*
*
Onlar ki hiçe saydılar her ne varsa bu uğurda
onlardan sonra dostluklar yalan-dolan hile-hurda
ya kendimim ya telefim,bu diyarda kuşa kurda
ya ben şimdi ne halt eder"yaşıyorum"derim burda?!...
*
*
Beni böyle bende tutan varsa yoksa cesarettir
bilirim bu katlandığım hayat değil rezalettir
hani yazmasam hayatım katlanılmaz esarettir
yalnızlığa tamahım yok nedense bana kısmettir...
Bilâl Mardin
