Bir dahaki çığlığa dek
susuyorum
çağın vebası
Yalnızlık içre
çırpınıp duran
ademevlatları!
gençliğim;
ihanetinize kurban giden
bir yazık emanettir!
Artık aşk dedikleri
hurdalıklarda bile
tonu dirhem değmez
paslı puslu bir
ıvır-zıvır yığındır
Ve sana
asıl söylemek istediğim;
bu güne dek benden
belki de hiç duymadığındır
Sevdam;
ne gözleri cihanlar değer
bir kız
ne de
endamı şuh
ve kırıtkan bir kadındır
beni ben yapan
her bir atom zerresi
senin üç heceli
kutsi adındır...
*
Bilâl Mardin
