ince bir sızım suyum
yani suya çekmiştir biraz
ahlâkım
yapım
ve huyum...
Sen bana değilsen de
ben sana varan yargıların
ve zindanların mahpusuyum...
Gelişini önceden haber aldığm
kutlu bir misafirsin sen
balkon pencere yollarını gözlediğim
benzeyen her nur simaya
pür dikkat
önce"O'dur"
sonra "hayır !
bu da O değilmiş"dediğim...
yani gıyabında sevdiğim
yokluğunda hayâl ettiğim
geleceğini bildiğim
kısacası SEVDİĞİM...
Dar vakitlerim
dua ve yakarışa kalırdı...
ve göz yaşlarımı
biriktirmiş olsam
bedenimin kat kat fazlasını
içine alırdı...
Oysa sadece sustum...
mendillerime kanımı
şiirlerime ruhumu
ve inancımı kustum...
Sen deryalar ötesi bir ülkede
kelebekler özgürlüğünde
bir kız bakışken
ben onuruma tutsak
özgürlüğüme tutkun
ve yurdumun sevdasına mahpustum...
sadece sustum...
onurumun çiğnenişine inat
her zerremde
haysiyet ve namustum...
içinden içine kaynayan
bir lav kuyusundaydım...
faili belli bir cinayetin
gözlerden ırak kuytusundaydım...
bir tutsağın zulasında
bir kalemle
bir kaç parça kırışık kağıdın
kutusundaydım...
ve eshab'ul Kehfin
yüz yılları geçkin uykusundaydım...
Belki de orada sadece
değersizce adı anılan"kıtmir"dim...
ama her hecemle
sana ve inancıma adanmış
bir yiğit şiirdim...
Dedim ya;
yalnızca sessiz sedasız bir suyum...
yarimin bu saatlere doğru
sımsıcak uykusuyum...
ne zaman konuşacak olsam;
açtım defterimi yumdum gözümü
ve yazdım söylemektense
bilirsin pek esirgemem ben
söylenecek sözümü
kısacası gözlerine değmek için
duraksamaksızın veririm
şu her iki gözümü...
*
Bilâl Mardin
