Sağanak bir nazarla bakıyorum sana
nice yıldır
duvarsız bir zindanın tutsağıyım
birer damlaydık aynı hırçın nehirde
ne sana tutunabiliyordum
ne de deli coşkusuna köpürtülerin...
Dipsiz uçurumlardan aşağı
dipsiz okyanuslara doğru
yere değsek inilti
suya değsek yangın
bulutlara değsek
çığlık oluyorduk...
Sözlerimiz yalan
ettiklerimiz vebal
suskunluğumuz kabul
feryadımız silme çaresizlikti....
Göz yaşımız
genzimize akar
bir birimizin yitip gidişine bakardık...
Bir mavi gök yüzü bulamadık
gözlerimizin yağmurunu dindirmeye....
Senden beridir
ne zaman
iki taşı üst üste koymayagöreyim
üçüncüsü mutlak üzerime devrilir
yokluğuna varan
her günün sonunda
akşamların kahreden bakışları
soğuk namlularca
şakaklarıma çevrilir...
*
Bilâl Mardin
